De langverwachte komst van Oom Ludo

Het begon met een foto op instagram (hier): een gebarricadeerde deur met als onderschrift ‘Oom Ludo moet af en toe een tijdje tot rust komen.’ Dat was de eerste van een serie foto’s met een onderschrift waarin de foto werd geïnterpreteerd door de ogen van iemand die net iets anders kijkt naar de wereld dan andere mensen. #oomludo Soms was het onbegrijpelijk, soms grappig, maar in alle gevallen liet het de lezer nogmaals – met een andere interpretatie – naar de foto kijken. Naar mate de fotoreeks groeide kreeg de illustere Oom Ludo langzaam vorm in mijn hoofd.

Twee en een half jaar geleden begon ik aan ‘het boek’ over Oom Ludo en inmiddels is het af. Er is aan geschreven en herschreven. Mel en Nico hebben geredigeerd en Ineke heeft minutieus gecorrigeerd. Daarmee is het hermetische en zolderkamer-deel van het werk gedaan en vandaag begint het proces van naar-buiten-treden. Net als een aantal eerdere werken verschijnt het bij mijn huisuitgeverij onder het label ‘Leviathan’. Het aftellen naar de verschijning begint vandaag, ook al is de exacte datum nog niet geprikt (ergens in de zomer). Ik zal de komende tijd via dit blog verslag doen van alle voorbereidingen en de vorderingen. Dit is mijn to-do lijstje voor de komende tijd;

  • besluit nemen over de titel, vooralsnog ‘Oom Ludo’
  • opmaak binnenwerk en omslag
  • definitieve versie flaptekst ed
  • auteursfoto
  • correctie drukproef
  • persberichten en leaflet/samples maken
  • website klaarmaken
  • voorverkoop starten
  • audioboek-plan maken
  • booktrailer maken
  • plan voor marketing per kanaal uitwerken
  • mogelijkheid pop up store onderzoeken
  • ebook maken + distributie (smashwords)
  • nieuwsbrief / start voorverkoop
  • naar de drukker
  • voorinschrijving sluiten
  • besluit over exacte vorm boekpresentatie (coronaproof)
  • persbericht verzenden
  • boek van drukker terug
  • verzenden presentie- en recensie-exemplaren
  • verzenden voorinschrijvingen
  • boekpresentatie
  • marketingplan uitvoeren

Ben ik nog iets vergeten?

En nu nog zelf toepassen wat ik aan anderen verkondig

Als voorbereiding op mijn workshop over dramatische personages maak ik wat aantekeningen over het schrijfproces. Als je voor je gevoel zit te modderen met een tekst en zeker als je helemaal vast zit, is het meestal hoog tijd om naar een andere fase/modus van het schrijfproces om te schakelen (vrij naar Flower & Hayes). Dus van schrijven naar redigeren, of terug naar de tekentafel, of eerst wat research. Wat je ook doet: doe in ieder geval iets anders, want zo trek je het vlot. Een uur later herlas ik voor dezelfde workshop The art of Dramatic Writing. Laios Egri (de schrijver) sloeg me om de oren met het belang van een goede premisse. Continue reading “En nu nog zelf toepassen wat ik aan anderen verkondig”

Na een jaar kelder is de hoofdkaas gerijpt

Het is heel gezond om een tekst even weg te leggen. Voor een column of een briefje is een uur soms al voldoende. Bij een roman zou ik zeker drie maanden aanbevelen en als je het op kunt brengen is een jaar een mooie tijdsduur. Daarna kijk je er met nieuwe ogen naar en ben je in staat om kritisch te zijn op je eigen werk. Continue reading “Na een jaar kelder is de hoofdkaas gerijpt”

Bad-writers-trip – het zal de wijn wel zijn geweest

Als ik schrijf wil ik mijn hoofd zo helder mogelijk hebben. Voor mij geen speed of lsd, geen paddo´s of salamanders, zelfs geen stickie. Ook niet als ik niet schrijf trouwens. Bij het schrijven verdraag ik geen alcohol en zeker geen kater. Al mag ik na het schrijven graag een glas wijn drinken. Tijdens het werk wil ik zelfs niet te veel koffie. Een helder hoofd: ik wil weten wat ik doe en ik wil dat mijn gevoelens echt zijn, niet uitvergroot of vertekend. Continue reading “Bad-writers-trip – het zal de wijn wel zijn geweest”

Ondertussen in mijn achterhoofd

De afgelopen paar weken was ik druk bezig met twee toneelstukken en Onze loodgieter, terwijl dit blog begonnen was om de voortgang voor mijn volgende roman zichtbaar te maken. Aan dat boek wordt ondertussen ook gestaag gewerkt, maar op een heel ander niveau: het valt niet in aantallen woorden uit te drukken. Continue reading “Ondertussen in mijn achterhoofd”

Het eind is daar waar je stopt met schrijven (I)

Afgelopen twee weken les gehad van Ger Beukenkamp. Wat een leuke man is dat. Of beter gezegd: wat vindt hij schrijven een leuk vak en wat straalt hij dat uit. Alles wat hij doet en zegt is daar van doortrokken. Op die twee maandagavonden in ieder geval. Continue reading “Het eind is daar waar je stopt met schrijven (I)”

Een Faramir verzin je niet, die overkomt je

Het mooiste voorbeeld van een verhaal dat al schrijvende groeide en groeide tot het volstrekt uit de hand liep, is In de ban van de ring. Tolkien begon er aan te schrijven in de veronderstelling dat het een vervolg zou worden op De Hobbit en dat het van een vergelijkbaar kaliber zou zijn. Meer dan vijfentwintig jaar en ruim duizend pagina’s later, had hij een epos geschreven dat zijn weerga in de literaire wereld niet kende. Continue reading “Een Faramir verzin je niet, die overkomt je”

Het miskend genie lag er de hele treinreis wakker van

Ik heb meestal vrij snel een compleet verhaal in mijn hoofd, maar ik vind het lastig om de complexiteit van zo’n verhaal op anderen over te brengen. Zowel mondeling als op schrift. Dan gaat het niet alleen om de plot of de personages, maar om de verschillende lagen, de symboliek, de parallellen. Soms om de humor, zeker waar het om cynisme of ironie gaat. Ik heb er een hekel aan om het allemaal te moeten uitleggen. Dat voelt als voorzeggen, of het nou gaat om een regieaanwijzing in een toneelstuk, of om het weergeven van de gedachten van een romanpersonage. Continue reading “Het miskend genie lag er de hele treinreis wakker van”

Een beeld zegt meer II

Voor de eenakter die ik schrijf bij MC/Hollandse Nieuwe werd mij gevraagd om eens na te denken over een moodboard: om inspiratie voor het verhaal waar ik aan ga schrijven te putten uit beelden. Bovenaan dit blog staat een beeldmerk van de werktitel. Hieronder heb ik een paar foto’s bij elkaar gezocht waar ik de vrouwelijke hoofdrol op inspireer. Heeft u het al door? Het wordt geen komedie.