Categorie: loodgieter

Volgens mij ben ik geen blogger in hart en nieren

Frank Norbert RieterEen reactie plaatsen

Bij aanvang van dit jaar begon ik met bloggen met als voornaamste doel de voortgang van mijn volgende roman voor lezers zichtbaar te maken en daar online over van gedachten te wisselen. Die roman staat even op de sudderplaat, maar met name naar aanleiding van mijn blogs over het schrijfproces heb ik veel leuke reacties gekregen, die me vaak prikkelden tot het schrijven van een reactie of een volgend blog. Daarnaast wilde ik bij het blog ruimte maken voor een soort portfolio. Continue reading “Volgens mij ben ik geen blogger in hart en nieren” →

De benodigde afstand

Frank Norbert RieterEen reactie plaatsen

Begin juni is de uiterste inzenddatum voor verse tekst. Dat is een open inzending voor nieuw, nog onopgevoerd toneelwerk, georganiseerd door het platform theaterauteurs. Ik had me voorgenomen om dit als aanleiding te gebruiken om eindelijk eens iets te doen met het idee om een toneelstuk te schrijven over Willem Oltmans. Toen ik er voor ging zitten om wat dialogen en ideeën op papier te zetten, eindigde ik echter met een prachtige dialoog over een loodgieter in Zuid Frankrijk. Soms gaan verhalen een beetje met je aan de haal.

Ondertussen in de keuken

Frank Norbert RieterEen reactie plaatsen

Ondertussen schrap en schaaf ik verder aan Onze Loodgieter. Indikken. Schillen. Insnijden. Plat slaan. Het voelt steeds meer als een samenhangend boek, in plaats van een verzameling losse verhalen. Dat is goed. Gelijktijdig treedt er een soort moeheid op: wéér diezelfde passage door. Ik weet dat hij werkt en dat hij leuk is om te lezen, maar ik voel het zelf niet meer. Dat is minder goed. Dat vraagt om even rust en afstand. Gelukkig heb ik ook nog een toneelstuk liggen.

De tekst larderen tot hij mals en sappig is.

Frank Norbert Rieter1 reactie

Vandaag herschreef ik de synopsis van ‘Onze loodgieter’.  Ik denk dat het zeker de tiende keer was dat ik de tekst onder handen nam. Ik dacht eigenlijk dat hij wel af was, maar dat bleek niet zo te zijn. En aan de inhoud is deze keer ook niet veel gewijzigd. Het oordeel van mijn geliefde redacteur, corrector, proeflezer en echtgenoot ging namelijk over de toon. De synopsis geeft niet hetzelfde gevoel als het boek. Hij is te droog. Hij is niet leuk om te lezen. Continue reading “De tekst larderen tot hij mals en sappig is.” →

Het noodzakelijk lijden

Frank Norbert RieterEen reactie plaatsen

Een pelgrim moet wel afzien onderweg, vinden veel mensen. Blaren, slecht weer, eenzaamheid: verzin maar iets. Mijn loodgieter heeft daar op zijn reis naar het Beloofde Land geen last van. De zogenaamde tegenslagen ervaart hij als bijzondere afwisseling of leuke uitdaging. Mensen ontvangen hem doorgaans hartelijk. Hij heeft eerder last van teveel van alles: teveel wijn, teveel eten. Eigenlijk is zijn reis één grote vakantie. Continue reading “Het noodzakelijk lijden” →

Zonder wrijving geen glans

Frank Norbert RieterEen reactie plaatsen

Ik betrap me er op dat ik mijn productiviteit iedere keer weer afmeet aan de hoeveelheid verse tekst die ik schrijf. Herschrijven, schaven, corrigeren, het hoort er allemaal bij, maar aan het eind van de dag denk ik toch: wat heb ik nou helemaal gedaan? Van het weekend werkte ik aan het manuscript van Onze loodgieter en aan het eind van de dag had ik zo’n duizend woorden geschrapt. Ik kon nog steeds mijn productiviteit kwantificeren. De tekst was er ook echt beter op geworden. Maar het voelt toch anders.