Het adagium ‘Schrijven is schrappen’ is niet mijn lijfspreuk. Te vaak wordt het advies dogmatisch opgevat en de feitelijke waarheid is natuurlijk andersom. Schrappen is een onderdeel van het schrijfproces. Je moet het daarin echter bedachtzaam toepassen.
Ik heb al een paar weken wat ideeën in mijn hoofd voor korte teksten. Een beetje espressofictie of ultrakorte theaterteksten. Ze komen maar niet op papier, mede omdat ik al teveel in mijn hoofd aan het schrappen ben. Zelfcensuur noem je dat, denk ik. Het laat zien dat al te veel schrappen ook zijn nadelen heeft. In mijn geval blijft er niets over. Continue reading “Mag het een onsje meer of minder zijn?”
