Tag: onderbewuste

Bad-writers-trip – het zal de wijn wel zijn geweest

Frank Norbert RieterLeave a comment

Als ik schrijf wil ik mijn hoofd zo helder mogelijk hebben. Voor mij geen speed of lsd, geen paddo´s of salamanders, zelfs geen stickie. Ook niet als ik niet schrijf trouwens. Bij het schrijven verdraag ik geen alcohol en zeker geen kater. Al mag ik na het schrijven graag een glas wijn drinken. Tijdens het werk wil ik zelfs niet te veel koffie. Een helder hoofd: ik wil weten wat ik doe en ik wil dat mijn gevoelens echt zijn, niet uitvergroot of vertekend. Continue reading “Bad-writers-trip – het zal de wijn wel zijn geweest” →

Ondertussen in mijn achterhoofd

Frank Norbert RieterLeave a comment

De afgelopen paar weken was ik druk bezig met twee toneelstukken en Onze loodgieter, terwijl dit blog begonnen was om de voortgang voor mijn volgende roman zichtbaar te maken. Aan dat boek wordt ondertussen ook gestaag gewerkt, maar op een heel ander niveau: het valt niet in aantallen woorden uit te drukken. Continue reading “Ondertussen in mijn achterhoofd” →

Een Faramir verzin je niet, die overkomt je

Frank Norbert RieterLeave a comment

Het mooiste voorbeeld van een verhaal dat al schrijvende groeide en groeide tot het volstrekt uit de hand liep, is In de ban van de ring. Tolkien begon er aan te schrijven in de veronderstelling dat het een vervolg zou worden op De Hobbit en dat het van een vergelijkbaar kaliber zou zijn. Meer dan vijfentwintig jaar en ruim duizend pagina’s later, had hij een epos geschreven dat zijn weerga in de literaire wereld niet kende. Continue reading “Een Faramir verzin je niet, die overkomt je” →

Hoe verwoord je toch de meest intieme gedachten van een personage

Frank Norbert RieterLeave a comment

Waar het gaat om het scheppen van mooie personages is schrijven toch vaak een beetje boetseren. Kneden, toevoegen, weghalen, goed voelen, druk uitoefenen, vormen. Een eerste impressie kan met een paar woorden gegeven zijn, maar daarna is het zoeken naar de gedachten, de innerlijke drijfveren en overtuigingen, het typerende woord- en zinsgebruik. Al die zaken. Continue reading “Hoe verwoord je toch de meest intieme gedachten van een personage” →

Het miskend genie lag er de hele treinreis wakker van

Frank Norbert Rieter1 Comment

Ik heb meestal vrij snel een compleet verhaal in mijn hoofd, maar ik vind het lastig om de complexiteit van zo’n verhaal op anderen over te brengen. Zowel mondeling als op schrift. Dan gaat het niet alleen om de plot of de personages, maar om de verschillende lagen, de symboliek, de parallellen. Soms om de humor, zeker waar het om cynisme of ironie gaat. Ik heb er een hekel aan om het allemaal te moeten uitleggen. Dat voelt als voorzeggen, of het nou gaat om een regieaanwijzing in een toneelstuk, of om het weergeven van de gedachten van een romanpersonage. Continue reading “Het miskend genie lag er de hele treinreis wakker van” →

Ik schrijf met een sadistisch genoegen

Frank Norbert RieterLeave a comment

Bij het schrijven van theaterteksten geniet ik altijd bij voorbaat van het feit dat anderen nog met die tekst aan de slag gaan. Een toneeltekst is een soort puzzel die opgelost moet worden. De tekst wordt geïnterpreteerd. De regieaanwijzingen moeten vertaald worden naar een kloppende enscenering. Continue reading “Ik schrijf met een sadistisch genoegen” →

Wie was Xanthippe?

Frank Norbert RieterLeave a comment


Soms hoef je alleen maar een naam voor een personage te verzinnen en dan komt de rest vanzelf. Een andere keer verzin je een hoofdpersoon, met al zijn of haar eigenschappen, talenten en onhebbelijkheden, maar de juiste naam, die wil maar niet. Voor de muziektheater productie waar ik vandaag aan schrijf, zocht ik naar een naam voor de antagonist in het stuk: degene die hoofdpersoon Andrew van het realiseren van zijn dromen probeert af te houden. Ze is niet kwaadaardig, alleen bloedstollend verstandig. Continue reading “Wie was Xanthippe?” →