schrijven om gelezen te worden
In mijn hoofd zocht ik naar een ritme voor het opbouwen van het verhaal van de Mercuriuskop en het schilderen van de personages. Het voortstuwende ritme dat je de pagina’s als in een trance laat omslaan. Ik probeerde me te herinneren wanneer ik zelf voor het laatst een boek had gelezen waarbij ik dat gevoel had gehad. Continue reading “De beste romans zijn scripts voor televisieseries”
Als je schildert vang je wat je ziet op doek. In die handeling gaat het uiteindelijk om het vangen van het licht. Schrijven is evenzeer voor een belangrijk deel waarnemen. Bij zowel schilderen als schrijven is de waarneming subjectief. Kunst ontstaat doordat de hand van de meester de suggestie wekt van een gevoel of een verhaal. En op die manier klinkt in een prozawerk de stem van de auteur door en geeft hij leven aan wat is waargenomen en vastgelegd. Continue reading “Hoe kun je schrijven in clair-obscur?”
Waar het gaat om het scheppen van mooie personages is schrijven toch vaak een beetje boetseren. Kneden, toevoegen, weghalen, goed voelen, druk uitoefenen, vormen. Een eerste impressie kan met een paar woorden gegeven zijn, maar daarna is het zoeken naar de gedachten, de innerlijke drijfveren en overtuigingen, het typerende woord- en zinsgebruik. Al die zaken. Continue reading “Hoe verwoord je toch de meest intieme gedachten van een personage”