Leviathan en het nieuwe lezen

Leviathan is een oerslang of zeemonster dat al voorkomt in voor-Bijbelse geschriften. Zijn kaken vormen de poorten van de hel, zijn komst kondigt het einde der tijden aan. Een van de bekendste verwijzingen naar Leviathan is het gelijknamige boek van de Engelse filosoof Thomas Hobbes. Hij gebruikt de benaming voor een heerser die met absolute macht complete chaos en oorlog weet te vermijden.

Ik trek een parallel tussen de absolute heerser die Hobbes beschrijft en de geslotenheid en kartelvorming in de huidige boekenbranche. Met krampachtige vaste prijzen moet ‘de chaos’ worden afgewend. Maar ik zou ook kunnen zeggen dat alle nieuwe ontwikkelingen in de branche tezamen – print-on-demand, e-books, uitgevers zoals ikzelf – voor het bestaande uitgeefmodel het einde der tijden aankondigen en zo een Leviathan zijn.

Het gebruik van de naam Leviathan is voor meerdere uitleg vatbaar. Daar houd ik van: ik laat de interpretatie graag aan de lezer over. Dat is onderdeel van wat ik noem: ‘het nieuwe lezen’.

Door alle ontwikkelingen in de boekenbranche verandert onze manier van lezen. Het nieuwe lezen is vluchtiger. Door nieuwe media zijn lezers ongeduldiger en sneller afgeleid. Maar de tegenbeweging is er ook: het aandachtige lezen en herlezen. Lezers die met elkaar in gesprek gaan over boeken.

De boekenbranche is de afgelopen decennia langzaam versmald: we lezen steeds meer allemaal hetzelfde en de levensduur van boeken is steeds korter geworden. Gelijktijdig zien we de boekenbranche ook breder worden. Door print-on-demand kan iedereen zijn eigen boek uitgeven: het aanbod is schier eindeloos.

Ik denk vooral dat het nieuwe lezen bewuster en democratischer is: dat het steeds meer de lezers zelf zijn die bepalen welk boek succesvol is en welk niet. De lange schakel van uitgever-redacteur-vormgever-recensent-boekhandelaar wordt langzaam verbroken. De lijn van schrijver naar lezer wordt korter. Schrijvers geven zelf vorm aan hun boeken, of huren een redacteur in. En lezers schrijven recensies en andere lezers bepalen op basis daarvan of ze de boeken kopen.

Het nieuwe lezen staat vooral voor een branche die in beweging is. En in die deining komt Leviathan – in wat voor vorm dan ook – bovendrijven.

 2012 wordt ‘Het jaar van Leviathan’

www.uitgeverijleviathan.nl

 

Je kunt natuurlijk ook je eigen uitgeverij beginnen

Er was een tijd dat ik dacht dat eindeloos wachten op antwoord van gerenommeerde uitgeverijen het enige was dat je als schrijver kon doen in de hoop ooit gelezen te worden. Gelukkig ben ik inmiddels wat wijzer, maar niettemin heb ik me de afgelopen jaren – tegen beter weten in – in het inefficiënte, tijdsintensieve, stroperige en frustrerende manuscriptencircus begeven.

Ik had daar eindeloos mee door kunnen gaan als de boekenbranche niet zo in beweging was. Vanity-press heet tegenwoordig self-publishing en het is niet meer vies om als schrijver zelfbewust en ondernemend te zijn.

Nieuwe websites waar je je manuscript kunt promoten schieten als paddenstoelen uit de grond en crowdfunding doet zelfs in de gesloten boekenbranche zijn intrede. Dat spreekt me wel aan en ik heb zelfs even overwogen om mijn werk de wereld in te zenden via een initiatief als tenpages.

Maar het gaat niet om de funding, het gaat om het bereiken van de lezer. En als je dat zelf kunt, waarom zou je dan nog met anderen in zee gaan? Je kunt dan net zo goed je eigen uitgeverij beginnen. Dat lijkt me een goed plan. Dat ga ik doen.

Wordt vervolgd…

Tweeten