Als je in onbekende landen loopt, wanneer ben je dan aan het verkennen en wanneer verklaar je jezelf verdwaald? Ik ben in het verdwaald-stadium nog niet aangeland, maar vandaag bekroop met het gevoel dat ik niet meer aan het schrijven was aan een schets, een verkenning, maar meer aan een verhaal op zichzelf. Dat maakt voor die tekst niet veel uit: misschien belandt hij in een later stadium in de broodtekst van de roman, of wordt het een kort verhaal, misschien ook niet. Ik realiseerde me echter vooral dat ik teveel aan het inzoomen was. Ik was detail na detail aan het beschrijven, terwijl ik in dit stadium aan het broeden ben op ‘de grote lijn’. Welk verhaal wil ik met dit boek vertellen? Daar wil ik me meer op richten. De ervaring leert dat ik dat ook door de huidige tekst heen kan lezen als ik hem even weg leg. Misschien leest u het al.
De tekst van vandaag:Â personageschets 3