Je leert het beste bloggen op theatersport

Ik ben net een ruime maand onderweg met mijn blog. Voor ik begon vroeg ik me wel af of vrijwel dagelijks bloggen niet op een gegeven moment voor armoede aan onderwerpen zou gaan zorgen. Ik moet afkloppen, maar tot nu toe niet. Ik denk dat het gemak waarmee ik de onderwerpen uitkies van doen heeft met mijn bescheiden theatersportervaring. Als je improviseert op het toneel, is het belangrijkste om niet teveel na te denken, maar direct voort te bouwen op wat er om je heen gebeurt, of ideeën en impulsen die bij je op komen. Dat is de zelfde laat-het-stromen-en-schrijf-maar-op-mentaliteit die er voor zorgt dat ik met het fenomeen writersblok nog geen kennis heb gemaakt. Continue reading “Je leert het beste bloggen op theatersport”

Het is uniek en bijzonder, maar het lijkt eigenlijk nergens op

Ik ben bijna bij. Gestaag schrijf ik naar het punt waar mijn loodgieter met zijn reis naar het Beloofde Land gebleven is. Op de grens met Apulie aan het Lago di Occhito. Ik ben al schrijvend de Molise ingetrokken, bijna bij Pater Pio. Continue reading “Het is uniek en bijzonder, maar het lijkt eigenlijk nergens op”