Op de een of andere manier doet het gekozen lettertype iets met mijn perceptie van een tekst. Alle documenten die ik schrijf staan in een Palatino Lynotype. Dat is een lettertype waar ik me werkelijk nooit aan erger. De italic is er ook mooi van. In alle verschijningsvormen is het woordbeeld in evenwicht. Onderkast, kleinkapitaal, kopjes, broodtekst. Prachtig. Continue reading “En zeker niet in een comic sans”