Site pictogram Frank Norbert Rieter

Het eind is daar waar je stopt met schrijven (I)

Afgelopen twee weken les gehad van Ger Beukenkamp. Wat een leuke man is dat. Of beter gezegd: wat vindt hij schrijven een leuk vak en wat straalt hij dat uit. Alles wat hij doet en zegt is daar van doortrokken. Op die twee maandagavonden in ieder geval.

De kern van zijn betoog ging over de bewering in een stuk. Geen onbekende term: de premisse. Maar als je gedwongen wordt om compact en helder te formuleren wat je nou eigenlijk wilt zeggen met een stuk, is dat altijd lastiger dan me lief is. Het is wel gezond en nuttig, zoals zoveel dingen die een beetje schrijnen. Het is de voorbereiding voor de reis, alvast de route uitstippelen, terwijl je eigenlijk al vertrokken wilde zijn. De bewering is als een reisdoel. Daar gaat mijn reis heen. Daarover gaat mijn stuk.

The proof is in the pudding, is een mooie Engelse zegswijze die ik graag te onpas gebruik. Ik meen dat je pas echt weet waar een verhaal over gaat als het geschreven is. Daarbij ligt de nadruk op het einde. Waar je stopt met schrijven, geef je de meeste betekenis. Stop ik net voor of net na het moment dat ze wegloopt. Of opkijkt. Of hem tegenspreekt. Of berust. Of wat dan ook.

Mobiele versie afsluiten