Site pictogram Frank Norbert Rieter

Doe even sappig en anekdotisch in vierhonderd woorden

Er werd mij gevraagd om bij een kort verhaal een kort nawoordje te schrijven van tussen de drie- en vierhonderd woorden. Er moest het hoe en waarom van het verhaal in staan, liefst in sappige anekdote vorm. Ik begon er maar meteen aan, het kon maar beter gebeurd zijn. Het betrof een fantasyverhaal, dus ik kon in ieder geval iets schrijven over de wereld waar het in speelde: hoe die was ontstaan. Ik kon ook wel iets aardigs zeggen over de schrijfstijl. Ik had me laten inspireren door Nicholas Seare en door Maarten Toonder, maar was wel op zoek gegaan naar een eigen, milder stemgeluid. En ik kon ook nog wel iets zeggen over de plot en de thematiek. Over hoe ik op het idee was gekomen voor het verhaal.

Dat zag er al heel aardig uit. Even kijken hoeveel woorden het waren. Vierhondertachtig. Zucht. Luxeproblemen zijn ook problemen. Eerst maar eens met de kaasschaaf erover: van ieder bijvoeglijk naamwoord bepalen of het noodzakelijk is. Dan alle stoplappen er uit. Weg met woorden als eigenlijk, maar, er, als, toch en misschien. En tot slot een paar hele zinnen schrappen die alleen maar herhalen wat er eigenlijk als stond.

Toen stond de teller op 364. Heel mooi. Nog een keer nalezen en controleren. Het hoe en waarom staat er in. Het is niet heel sappig, maar wel anekdotisch. Nog even iets toevoegen over mezelf. En mijn webstite niet vergeten te vermelden. Precies vierhonderd woorden. Heel mooi. Klaar.

 

Het verhaal ‘De onhuwbare dochter’ verschijnt in de loop van dit jaar in Wonderwaan, het NCFS magazine.

Mobiele versie afsluiten