Ik ben net een ruime maand onderweg met mijn blog. Voor ik begon vroeg ik me wel af of vrijwel dagelijks bloggen niet op een gegeven moment voor armoede aan onderwerpen zou gaan zorgen. Ik moet afkloppen, maar tot nu toe niet. Ik denk dat het gemak waarmee ik de onderwerpen uitkies van doen heeft met mijn bescheiden theatersportervaring. Als je improviseert op het toneel, is het belangrijkste om niet teveel na te denken, maar direct voort te bouwen op wat er om je heen gebeurt, of ideeën en impulsen die bij je op komen. Dat is de zelfde laat-het-stromen-en-schrijf-maar-op-mentaliteit die er voor zorgt dat ik met het fenomeen writersblok nog geen kennis heb gemaakt.
Vandaag zijn er twee nieuwe kopjes verschenen in de menubalk. Eentje met een stand-van-zaken over ‘De mercuriuskop’. Geen nieuws voor wie dit blog al even volgt, maar hopelijk een baken op zee voor wie hier voor het eerst terecht komt. En een kopje ‘Over’, dat over mijzelf gaat. Verder een nieuw menu aan de rechterkant, dat direct toegang geeft tot de diverse categorieën blogs en de meest recente reacties.
Bij deze blogtekst over het bloggen zelf wil ik graag vertellen dat de foto’s op dit weblog van eigen makelij zijn. Niets is geknipt of gejat van internet. (Enige uitzondering is de foto van Paul Harland bij de blog van 17 januari.) Bij ‘eigen makelij’ wil ik wel opmerken dat een aantal foto’s van de hand is van Mel Lambers, mijn echtgenoot, zoals die van de prachtige verzameling Pater Pio’s bij de tekst van gisteren. Hij redigeert ook al mijn teksten voor ze het web op gaan. Als u toch nog type- en spelfouten tegenkomt, heb ik waarschijnlijk, nadat hij zijn werk heeft gedaan, nog aan de tekst zitten knoeien.