schrijven om gelezen te worden
Het is boekenweek. Tijd voor een paar blogs over het boekenvak. Het woord boek kan niet vallen deze dagen, of iemand werpt de vraag op hoe het boekenvak er in de toekomst uit zal zien. Wat voor vlucht neemt het e-boek? Blijft de vaste boekenprijs? Hoe is het eigenlijk gesteld met het boekenaanbod in ons taalgebied? Continue reading “De toekomst van het boekenvak”
Levi, Mos, Aaron en Roma. Vier mannen zijn verwikkeld in een harde strijd om de beste sales cijfers. Het is een gegeven dat voor je gevoel goed aansluit op de actualiteit. Glengarry Glen Ross werd voor het eerst opgevoerd in 1983. Mammet verwerkte er zijn ervaringen in die hij opdeed als verkoper in de jaren zestig. Ik zag het stuk gisteravond voor het eerst, door Toneelgroep Amsterdam. Het is een prachtig, krachtig stuk en ze zetten het in volle glorie neer. Het spel was fantastisch. Continue reading “David Mamet opfrissen en afstoffen tot hij eigentijds en actueel is”
In 1991 nam ik deel aan een public speaking competition. Die werd in Nederland georganiseerd door het Genootschap Nederland-Engeland. Het was heel leuk, tot bleek dat het gebruikelijk was dat je de speech ook zelf zou schrijven. Dat leverde mijn eerste writers block op. Het was een worsteling die ik zonder intensieve inmenging van mijn leraar Engels nooit te boven was gekomen. Het geven van de speech ging me wel goed af. Ik vond het eigenlijk geen kunst, meer een verzameling trucjes. Ik imiteerde een prachtig BBC-accent, keek op de juiste momenten de zaal in en lachte met een milde glimlach om mijn eigen grapjes. Het was een groot succes. Continue reading “Bluff your way into public speaking”
Het schrijverschap is een mystiek ding. De vonk, de inspiratie, het talent, je hebt het of je hebt het niet. Zeggen ze. Continue reading “Ik ben geen drakendoder, al zit ik naakt achter mijn computer”
De oude computer (maar met nieuw grafische kaart) is aangesloten op de televisie en we hebben uitzending gemist ontdekt. Het mooiste is dat je zo lekker door kunt kijken. Penoza ging er in twee avonden doorheen. Heerlijk. Als je dat doet komt het verhaal veel beter tot zijn recht. Geen ‘hoe zat het ook weer’ momenten, of ‘oh ja, met hem of haar was ook nog wat.’ Continue reading “Bent u ook zo dol op subtekst?”
Ik kreeg van de week een gratis e-book. Het was geen fragment of kort verhaal. Het was de volledige versie van Ik was Amerika, de kersverse winnaar van de BNG Nieuwe Literatuur Prijs. Ik begrijp daar niets van. Continue reading “de lezer betaalt dus alleen voor de inkt en het papier”
Kent u het verhaal van dat oudere echtpaar en de invoering van de euro? Ze meldden zich bij hun bankfiliaal en legden hun setje verse euromunten op de balie. ‘We hebben er goed over nagedacht,’ zeiden ze, ‘maar we hebben besloten er niet aan mee te doen.’ Continue reading “Hoe je om de K2 heen kunt fietsen”
Ik lees de afgelopen twee jaar alles dat los en vast zit over de ontwikkeling van de boekenbranche. Er zijn veel nieuwe ontwikkelingen, maar even zovele sterven een vroege dood. Via de Papieren Man las ik het artikel Het einde van de uitgever | DW B. Dat is een mooie, pakkende kop, maar wel een voorbeeld van forward thinking. Het is nog niet zover. Continue reading “‘Heb ik een leuk snoetje?’”
