De toekomst van het boekenvak

Het is boekenweek. Tijd voor een paar blogs over het boekenvak. Het woord boek kan niet vallen deze dagen, of iemand werpt de vraag op hoe het boekenvak er in de toekomst uit zal zien. Wat voor vlucht neemt het e-boek? Blijft de vaste boekenprijs? Hoe is het eigenlijk gesteld met het boekenaanbod in ons taalgebied? Continue reading “De toekomst van het boekenvak”

De mythologie van hedendaagse fictie

Als je op de voortiteling van televisieseries let, zal je opvallen dat soms iedere aflevering door iemand anders geschreven is. Toch is het geheel consistent en gaat de ontwikkeling van de plotlijn die door de hele serie heen loopt gestaag door. Dat lukt omdat dat soort series met een bijbel werkt: een boekwerk met een uitgebreide beschrijving van alle personages en de hoofdplotlijnen. De afgelopen jaren is daar aan toegevoegd een beschrijving van de wereld waar de serie in speelt. Het universum. Continue reading “De mythologie van hedendaagse fictie”

Bent u ook zo dol op subtekst?

De oude computer (maar met nieuw grafische kaart) is aangesloten op de televisie en we hebben uitzending gemist ontdekt. Het mooiste is dat je zo lekker door kunt kijken. Penoza ging er in twee avonden doorheen. Heerlijk. Als je dat doet komt het verhaal veel beter tot zijn recht. Geen ‘hoe zat het ook weer’ momenten, of ‘oh ja, met hem of haar was ook nog wat.’ Continue reading “Bent u ook zo dol op subtekst?”

de lezer betaalt dus alleen voor de inkt en het papier

Ik kreeg van de week een gratis e-book. Het was geen fragment of kort verhaal. Het was de volledige versie van Ik was Amerika, de kersverse winnaar van de BNG Nieuwe Literatuur Prijs. Ik begrijp daar niets van. Continue reading “de lezer betaalt dus alleen voor de inkt en het papier”

Een beetje karig om alleen maar schrijver te zijn

Zo rond deze tijd heb ik altijd vrij sterk het ‘er is weer een jaar om gevoel’. Meer dan bij de jaarwisseling. Dat komt door de belastingaangifte, die dwingt je al je besognes van het afgelopen jaar nog eens door te nemen. Uitgaven. Geschreven rekeningen. BTW. De hele mikmak. Ook komen gestaag de financiële jaaroverzichten binnen en van die rekeningen die je maar eens per jaar moet betalen. De kamer van koophandel. Continue reading “Een beetje karig om alleen maar schrijver te zijn”

Je thuis voelen, hoe dat werkt en waarom

Ik houd van de stad. Iedereen woont er dicht op elkaar. Mensen ontmoeten elkaar op straat. Niemand kan om elkaar heen. Niemand is gelijk. Iedereen neemt zijn eigen geschiedenis mee de stad in en draagt bij aan de rijkdom, de diversiteit. De stad is een schilderspalet, waarop alle oorspronkelijke tinten nog zichtbaar zijn, maar waar overal mengkleuren zijn ontstaan. Het is per definitie een dramatische omgeving. Continue reading “Je thuis voelen, hoe dat werkt en waarom”

meneer Jansen uit Ommen

De kunst van het bloggen is volgens mij om alles wat in je hoofd opkomt direct te kunnen vertalen naar leesbare, liefst meeleefbare, tekst. Voor mijn gevoel versta ik die kunst nog niet. Gelukkig leidt dat niet tot een blog-blok of een schamele hoeveelheid publiceerbare tekst. Ik kan vrij goed gaan zitten, mijn verstand op nul zetten en lekker doortypen. Al zeg ik het zelf.

Het probleem van de vertaalslag doet zich voor bij de krabbels en losse aantekeningen die ik tussendoor maak. Als ik even een inval heb, of als ik voor het slapengaan nog even wat ´krabbeltjes´ maak. Twee voorbeelden heb ik maar even onder de scanner gelegd. De ene is de tijdlijn van de hoofdpersoon. De ander vormt een halfbakken kernkwadrant: zijn talenten, drijfveren en valkuilen.

Op dit soort dingen broeden is voor mij het belangrijkste werk. Uit deze krabbeltjes moet namelijk het voornaamste drama ontspruiten. Het conflict, het dilemma, wat dan ook: datgene wat het boek boeiend maakt. In dit stadium is dat nog abstract, slechts het vermoeden van spanning of het sluimeren daarvan.

Terwijl het drama langzaam wordt uitgebroed, schreef ik verder aan de persoonsbeschrijving van Alex (in een eerder blogbericht M. gedoopt). Bij het schrijven daarvan  verschoof mijn aandacht naar de eerste interessante bijpersonages. Een docent. En vooral een klant. Ineens was hij er: meneer Jansen uit Ommen.

Lees hier: personageschets 2