Creativiteit en andere fundamentalismen

20180127_214434.jpg

Soms lees ik een boek waar ik niet al teveel over wil zeggen, maar wil ik gewoon dat iedereen het leest. Zodat we daarna weer in dezelfde wereld leven. Ik las het essay ‘Creativiteit en andere fundamentalismen’ van Pascal Gielen.

Ik wil het graag aanbevelen. Vooral als je creatief bent. Of als je daar regelmatig van beschuldigd wordt. Of als je met iets creatiefs je brood zou willen verdienen. Of als je mensen kent die dat proberen. En als je vindt dat kunstenaars betaald moeten worden voor hun werk. Of als je eigenlijk vindt dat kunstenaars moeten lijden en afzien. En als je jezelf wel eens hebt afgevraagd of het in economische waarde uitdrukken van kunst of van zo’n beetje alles in deze neo-liberale wereld wel zo’n goed idee is. En als je daar nou wel eens een handzaam en verhelderend boekje over wil lezen. Gewoon, omdat het kan, en om je eigen gedachten te scherpen.

In al die gevallen (en meer) wil ik dit werkje van harte aanbevelen. Helaas is het in het Nederlands uitverkocht, maar gelukkig in het Engels nog verkrijgbaar. Het kost maar EUR 15, inclusief verzendkosten, wat naar mijn bescheiden mening geen geld is voor alleen al het mogen genieten van het perfecte zetwerk. En dan krijg je de inhoud op de koop toe.

Ik zal niet snel zeggen dat je een boek _moet_ lezen, maar van dit essay vond ik de inhoud werkelijk belangwekkend. Veel wist, dacht, of vermoedde ik al, maar het was zo heel verhelderend omdat het mijn gedachten op veel punten verwoordde en ordenende. Kleine en practische zaken uit het leven van een schrijver plaatst het in een groter kader. De tekst is scherp en toch genuanceerd. Raak. Op een toegankelijke en bondige wijze geschreven.

Enfin: koop dat boekje, voor uzelf, of doe het iemand cadeau en leen het terug, maar lees het.

En voor wie het wil weten, nee, ik vond het al niet zo’n heel goed idee om de waarde van kunst steeds in economische termen uit te drukken. En nu nog minder.

 

 

Geef een reactie