Bekendheid is zowel een vloek als een zegen

  

Ik zou graag bekend(er) willen zijn. Het is voor mij geen doel op zichzelf, ik zie het als een bijproduct van schrijven. Ik schrijf namelijk om gelezen te worden. Schrijven vind ik al op zichzelf leuk, maar de werkelijke voldoening ontstaat als ik weet dat de tekst gelezen wordt. Als iemand hem voor zichzelf tot leven wekt.

 

Bekendheid is handig om je boeken aan de man te brengen: menig uitgever haalt een bekende Nederlander met open armen binnen. Dat verkoopt! En andersom: als je gelezen wordt, is enige mate aan bekendheid onvermijdelijk.

 

Schrijvers gaan met bekendheid heel verschillend om. De één trekt zich zijn leven lang terug om slechts sporadisch een interview te geven. De ander wentelt zich in roem en meet zichzelf een nieuw beroep aan: dat van tv-persoonlijkheid. Dat ambieer ik niet, al zou ik dolgraag een keer aan wie-is-de-mol mee willen doen.

 

Niettemin broed ik wel eens op manieren om meer bekendheid te verwerven, in de hoop dat ik daarmee mijn schrijfcarrière wat wind in de rug geef. Maar dan wel dat het nog wat met mijn schrijfwerk te maken heeft. Ik ambieer geen tweede beroep als acteur, presentator, zanger, of wat dan ook en loop liever niet het risico te verworden tot de Johan Vleminx van de Nederlandse literatuur.

 

Wellicht dat mijn activiteiten als theaterschrijver het meeste perspectief bieden. Mooie scènes schrijven voor op het podium is maar een paar stappen verwijderd van een (ultra) korte film die zomaar zijn weg naar een breder publiek zou kunnen vinden via youtube ofzo. Als het zover komt, bent u de eerste die het leest, maar voor nu: ik broed er nog even op.

 

 

 

 

 

 

 

 

2 thoughts on “Bekendheid is zowel een vloek als een zegen”

  1. Ja, Frank dat ben ik met je eens, het is een soort vloek. Maar dan wel een vloek waar je eerst om schreeuwd dat je wil dat het je overkomt, waardoor je boeken goed gaan lopen, en ze jou met rust willen laten. Ook ik zit voor dit dilemma, maar dan in een andere vorm. Ik, had een uitgever boekscout…! wij blij ik had een contract…! Nou, die maakten het onmogelijk om mijn debuut detective uit te brengen, toen vond ik een andere die toen hij een deel had gelezen zei… Kom bij mij, ik vind het heel intresant, hij heeft mij geholpen onder boekscout uit te komen, wat drie mannden duurde dat wel. Toen zei hij stuur mij manuscript twee maar op, dan kijken we of dat eerst kan worden uitgebracht, zolang boekscout niet reageerd op het aangetekende schrijven. Nou, ik blij natuurlijk… Dat was afgelopen november, ik maar wachten en wachten. Ondertussen ik vrij van mijn contract bij boekscout, mijn laatste contact met de uitgever de boekenboet ene Hans was in het begin van januari de 5de een bericht van nu ga ik aan manuscript twee beginnen.? Toen had hij het al twee maanden he.? Daarna niets meer vernomen en hij reageerd ook niet op mijn berichten.? Ik, wor er stapel gek van en die gasten blazen allemaal zo hoog van de toren dat ze alleen kwalitatief werk publiseren, Nou zit ik met mijn handen in mijn haar, ik weet het even niet meer, ik denk dat ik het zelf maar ga uitbrengen… Ik, ben nu al anderhalf jaar bezig met uitgevers, dat is toch belachelijk, al die energie wat dat kost, of is dit normaal.?

    1. Met name de lange wacht/doorlooptijden zijn helaas gebruikelijk. Als ik zou zeggen ‘normaal’ zou ik suggereren dat er niets mis mee is. Het is wel verklaarbaar, maar dat praat het niet goed. Eén van de redenen dat ik mijn eigen werk ben gaan uitgeven is omdat ik niet langer in een absolute afhankelijkheidspositie wilde zitten. Er is in de boekenbranche amper marktwerking en er zijn veel meer mensen die willen worden uitgegeven dan waar uitgevers op zitten te wachten. Dat is voor hen een luxepositie van waaruit ze extreem selectief kunnen zijn en iedere vorm van klantgerichtheid (of beleefdheid) kunnen laten varen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar dit is de teneur in de markt.
      Gelukkig is zelf publiceren tegenwoordig een haalbaar alternatief. Het is niet weinig werk, maar erg bevrijdend.

Laat een reactie achter bij johan henningsReactie annuleren