In een vorig leven was ik trainer. Ik leerde mensen telefoon- en verkooptechnieken. Daarbij was van grote meerwaarde dat mijn eigen gesprekstechniek erg goed was en dat ik ook nog wat verstand had van wat de cursisten moesten verkopen. Mij leek dat nuttig, herstel: noodzakelijk. Het bedrijf waar ik werkte was een andere mening toegedaan. Een goede trainer hoeft nergens verstand van te hebben. Je moet hem zien als een soort leerproces-begeleider. Dat was voor mij het moment om mijn trainerschap aan de wilgen te hangen.
Twee jaar terug raakte ik verzeild bij een bureau dat kunstenaars op weg helpt creatief zelfstandig ondernemer te worden. Als schrijver was ik daar een vreemde eend in de bijt, maar niettemin probeerden ze me goed te adviseren. Het belangrijkste advies was dat ik er niet op moest rekenen dat ik, als kunstenaar, binnen een paar jaar in mijn eigen onderhoud zou kunnen voorzien. Ik moest me sterk richten op het genereren van neveninkomsten en de meest eenvoudige manier om dat te doen was bijvoorbeeld het geven van cursussen of workshops.
Ik krijg nog koude rillingen bij de gedachte dat beginnend kunstenaars, vers van de academie, massaal het advies krijgen om cursussen of workshops te gaan geven. Het zal wel weer erg old school zijn, maar ik meen dat je de docentrol pas op je moet nemen als je een ervaren vakspecialist bent.
Na enige gepaste aarzeling heb ik me voorgenomen in de ‘Week van het schrijven’ een workshop ‘Literair Modelleren’ te geven. Ik neem daarvoor in ieder geval een jaar of tien ervaring als toneelschrijver mee. En verder ben ik als voormalig trainer ook nog een prima leerproces-begeleider.
Belangstellenden voor de workshop ´Literair Modelleren´ vinden in de loop van volgende week meer informatie op deze website.
