Ik betrap me er op dat ik mijn productiviteit iedere keer weer afmeet aan de hoeveelheid verse tekst die ik schrijf. Herschrijven, schaven, corrigeren, het hoort er allemaal bij, maar aan het eind van de dag denk ik toch: wat heb ik nou helemaal gedaan? Van het weekend werkte ik aan het manuscript van Onze loodgieter en aan het eind van de dag had ik zo’n duizend woorden geschrapt. Ik kon nog steeds mijn productiviteit kwantificeren. De tekst was er ook echt beter op geworden. Maar het voelt toch anders.
