Het is boekenweek. Tijd voor een paar blogs over het boekenvak. Het woord boek kan niet vallen deze dagen, of iemand werpt de vraag op hoe het boekenvak er in de toekomst uit zal zien. Wat voor vlucht neemt het e-boek? Blijft de vaste boekenprijs? Hoe is het eigenlijk gesteld met het boekenaanbod in ons taalgebied?
Ik denk daar veel over na, maar sluitende antwoorden heb ik niet. Ik ben er van overtuigd dat de vaste boekenprijs zijn langste tijd gehad heeft. Hij is ooit ingevoerd om uitgeverijen en boekhandels te ondersteunen: zodat het aanbod breed zou blijven en je ook in kleine plaatsen boeken zou kunnen kopen.
Met de opkomst van internet is de noodzaak voor de ondersteuning van boekhandels eigenlijk al weggevallen. De invloed van de vaste boekenprijs op de breedte van het aanbod is twijfelachtig. De breedte wordt beter ondersteund door de opkomst van print-on-demand dan door de vaste boekenprijs.
Dus waar doen we het nog voor? De schrijver, wellicht. Schrijvers krijgen nu een percentage en als je de vaste boekenprijs loslaat, zullen veel schrijvers een daling van hun inkomen zien. Dat is althans de redenering. Een lagere boekenprijs zou ook moeten zorgen voor meer verkopen, maar voor een individuele schrijver is dat afwachten. Ik denk zelf dat je de vaste boekenprijs pas kunt afschaffen als het modelcontract voor schrijvers veranderd is. Geen percentage meer, maar een vaste afdracht.