Een beetje karig om alleen maar schrijver te zijn

Zo rond deze tijd heb ik altijd vrij sterk het ‘er is weer een jaar om gevoel’. Meer dan bij de jaarwisseling. Dat komt door de belastingaangifte, die dwingt je al je besognes van het afgelopen jaar nog eens door te nemen. Uitgaven. Geschreven rekeningen. BTW. De hele mikmak. Ook komen gestaag de financiële jaaroverzichten binnen en van die rekeningen die je maar eens per jaar moet betalen. De kamer van koophandel.

Ik ben zelfstandig ondernemer. Ik ben schrijver en daarmee is wat mij betreft de kous af. Als ik mezelf zo voorstel, dan merk ik vaak aan mensen dat ze dat een beetje karig vinden. In onze gespecialiseerde maatschappij is acht letters voor je beroep eigenlijk wat weinig. In het bedrijfsleven was ik werkzaam als senior productspecialist beleggen. Daar kan je mee thuiskomen. Ik zie veel schrijvers en kunstenaars dit probleem oplossen door een hele reeks beroepen te adopteren. Journalist/schrijver/columnist. Schrijver/copywriter/columnist. Een schrijver die zichzelf zo pleonastisch in de markt zet, zou ik niet willen inhuren. Filosoof/schrijver/columnist/hoogleraar of schrijver/columnist/presentator/theatermaker. Mensen noemen zich de gekste combinaties. Acteur/model/schrijver/dichter. Ja, met name acteurs hebben er een handje van. Acteur/regisseur/schrijver/presentator/producent. Pfft. Je zult het maar zijn.

Dat je al die zaken onderneemt is tot daar aan toe, maar je gaat jezelf toch niet zo noemen? Het zal wel aan mij liggen. Blijkbaar is dit voor veel mensen dè manier om hun veelzijdigheid te etaleren.

Misschien moet ik niet zo nukkig doen en er wat van leren. Misschien ben ik zelf ook wel een schrijver en nog zo wat. Als ik er zo over nadenk, ben ik eigenlijk een romancier – dichter – songtekstschrijver – theaterschrijver – scriptwriter – public speaker – office assistent – trainer – manager – chauffeur – grafisch ontwerper – blogger. Of zoiets. Met een beetje goede wil voeg ik daar nog aan toe: acteur – regisseur – klusser – event organisator.

Dat brengt echter weer hele andere problemen met zich mee. Het past helemaal niet op mijn visitekaartje. En de kamer van koophandel heeft die categorieën waarschijnlijk ook niet zo in de boeken staan. Eigenlijk is het jammer dat het begrip homo universalis een beetje uit de tijd is. Dat had hier mooi uitkomst kunnen bieden.

Geef een reactie